Dobra zmiana PiS niszczy dorobek HSW S.A. ? list otwarty w trosce o miejsca pracy.

W dniu 25 października 2016 r. w trosce o HSW S.A. i załogę tam pracującą Renata Butryn – była posłanka Platformy Obywatelskiej, przewodnicząca struktur powiatowych PO w Stalowej Woli oraz Małgorzata Czwarno – przewodnicząca struktur miejskich PO w Stalowej Woli zwróciły się do związków zawodowych z listem otwartym.

Treść listu prezentujemy poniżej, a na relację wideo zapraszamy na naszą stronę facebooka.

„Zwracamy się do załogi HSW S.A., przewodniczących wszystkich związków zawodowych o zjednoczenie się w dalszych działaniach na rzecz rozwoju zakładów zbrojeniowych i budowania ich marki .

W ostatnich miesiącach zaistniało wiele niepokojących faktów, które, w naszym odczuciu, rzutują negatywnie na wizerunek firmy. Pan prezes Bernard Cichocki, bez doświadczenia w pracy w firmach zbrojeniowych i bez wnikania w złożoność sytuacji HSW, przekreślił w publicznych wypowiedziach dorobek załogi i poprzednich członków zarządu. Pokazał w swoim wywiadzie dla tygodnika „Sztafeta” zakłady zbrojeniowe HSW jako przeciętną, mającą kłopoty finansowe, firmę.

Komu i czemu ma to służyć, bo na pewno nie rozwojowi i perspektywom eksportowym HSW. Jak potencjalni kontrahenci HSW mogą poważnie traktować firmę, której znaczenie pomniejsza sam prezes?

Za czasów rządów SLD pozbawiono HSW szansy produkcji transportera opancerzonego „Rosomak”, dając taką możliwość Zakładom Mechanicznym
w Siemianowicach Śląskich, a więc zakładom remontowym, a nie produkcyjnym. Była to decyzja polityczna i niesprawiedliwa dla HSW.

            W latach 2005 – 2007 za czasów rządów PiS nie zaplanowano żadnego programu rozwoju, nie zawarto żadnej umowy z wojskiem i nie zrealizowano żadnego obiecywanego programu offsetowego. Zakład został ponad miarę zadłużony i groziło mu widmo upadku
( dosłownie „zakład w ruinie”).

            19 lutego 2009 roku premier Donald Tusk w trakcie spotkania ,m.in. z zarządem HSW i przewodniczącymi związków zawodowych, lokalną parlamentarzystką Renatą Butryn, prezydentem miasta podjął decyzję o powołaniu zespołu kryzysowego dla opracowania i monitorowania realizacji programu naprawczego na czele z Wojciechem Dąbrowskim, prezesem ARP. Najtrudniejszym problemem było rozliczenie pomocy publicznej, wygenerowanie środków na realizację programów badawczych i pozyskanie oraz realizacja zamówień wojskowych.

            Udało się wtedy wiele zrobić, przede wszystkim dzięki zaangażowaniu wszystkich stalowowolskich sił – od załogi począwszy, która zgodziła się pracować przez 16 miesięcy za 4/5 pensji, a na dyrektorze Antonim Rusinku zakończywszy, który przypilnował, żeby HSW miała konkretne produkty w ofercie dla wojska ( m.in. wyrzutnie rakietowe”Langusta”, moździerze samobieżne „Rak”, armatohaubice „Krab”, platformę narzutową min „Baobab”).

HSW wyrosło na poważnego gracza w branży zbrojeniowej. Zainwestowano w budowę nowoczesnego wydziału lufowni ponad 35 mln zł. Dokonano zakupu, m.in. zakładów „Jelcz- Komponenty i sanockiej fabryki AUTOSAN. Zakupiono koreańską licencję na produkcję podwozi do armatohaubicy KRAB, narażając się na ostrą krytykę posłów PiS, szczególnie tych ze Śląska. Opóźnienie w realizacji programu „Regina” naraziło HSW na kary, a przyczyną tego było wykonanie wadliwego podwozia przez Bumar –Łabędy”. Konstruktorzy i wykonawcy podwozia z śląskich zakładów nie potrafili rozwiązać skutecznie problemów podwozia, w efekcie program Regina był zagrożony i mocno opóźniony. Niepokojące  jest to ,że do tej pory nie podpisano umowy na dostarczenie „Krabów” dla wojska. Powinno to mieć miejsce już w grudniu 2015 roku, ponieważ w październiku zakończyły się wszystkie badania techniczne.

            Do HSW ,zgodnie z założeniami poprzedniego rządu ,miało trafić do roku 2020 z zaplanowanych wydatków na modernizację naszej armii – 7,5mld zł . To byłby poważny impuls rozwojowy dla zakładów zbrojeniowych HSW, a także dla średnich i małych firm, potencjalnych kooperantów HSW, z naszego regionu.

            Śledząc wypowiedzi obecnego prezesa , przedstawicieli MON , posłów dochodzimy do wniosku, że następuje degradacja HSW , co budzi nasze uzasadnione zaniepokojenie.

Rodzi się też szereg pytań:

1. Czy HSW będzie musiała na rzecz PGZ zapłacić 5%  prowizji od transakcji związanej z moździerzami samobieżnymi Rak (5 % z 1 mld  = 50 mln zł). Z nieoficjalnych  informacji  –  podobno zysk, który był zakładany , miał wynosić 2,5% wartości kontraktu, a więc HSW, jeżeli zapłaci tę prowizję, będzie mieć z tego tytułu stratę 25 mln.

2. Czy kontrakt na realizację programu Regina będzie tej wielkości, jak  planowano?

3. Czy podwozia do Kraba na koreańskiej licencji będą produkowane w HSW,  czy znowu  zabierze nam tę możliwość Śląsk? ( to będzie przesądzać o stopniu rozwoju zakładów w zakresie wytwarzania ciężkich podwozi gąsienicowych i dawać  wymierne korzyści HSW z  ewentualnego eksportu Kraba czy samych podwozi). To pytanie jest  bardzo zasadne , gdyż  trwają  zabiegi kierownictwa Bumaru -Łabędy o utworzeniu właśnie w gliwickich zakładach Centrum Gąsienicowego.

4. Jak zakontraktowana zostanie sprawa serwisowania Krabów?

5. Jak wygląda nadzór właścicielski nad spółką Jelcz, skoro nie ma w strukturach rady nadzorczej przedstawiciela HSW, a jej prezes to osoba bez doświadczenia w branży zbrojeniowej?

 Apelujemy do załogi i związków zawodowych o zareagowanie na niefortunne wypowiedzi obecnego prezesa na temat HSW, niezrozumiałe próby obniżania rangi firmy
i kwestionowanie osiągnięć poprzedniego zarządu i załogi.

Apelujemy o czuwanie nad przebiegiem podpisywania kontraktów, a przede wszystkim o spowodowanie  przyspieszenia ich zawierania”.

Renata Butryn  b. poseł

Małgorzata Czarno